గైనకాలజిస్ట్ స్టూడెంట్, కంప్యూటర్ క్లాస్ రూం
కొత్తగా హాస్పిటల్ కట్టుకుంటున్నాం. ఇప్పటిదాకా ఆయన విజిటింగ్ డాక్టరుగానే ఉన్నారు. ఊళ్ళో నెంబర్ ఒన్ ప్లాస్టిక్ సర్జన్, నేను గైనకాలజిస్టుని అని మా షాపుకి వచ్చినావిడ అడిగేదాకా ఆవిడొక డాక్టరని తెలియదు. ఆ కూడా వచ్చే చిన్నపిల్లలు ఫ్యూచర్ కిడ్సనే ఒక మంచి స్కూల్లో పిల్లలని మాత్రం తెలుసు. కస్టమర్లని పట్టించుకోకుండా ఆయన కంప్యూటర్లో ఏం చేస్తుంటాడని మా షాపులో అన్నీ తనేగా చూసుకునే అమ్మాయినడిగితే ఫారిన్ స్టూడెంట్లకి క్లాసులు చెపుతుంటారని చెప్పేదాకా ఆవిడకి ఈ పాటి రాజమండ్రిలో పుస్తకాల షాపులో కంప్యూటర్ పెట్టాల్సిన అవసరం ఏవుంది చెప్మా ఊరికే స్టైల్ కొడుతున్నాడని చాలామంది కస్టమర్లకి అపోహ. ఆవిడకీ అలానే అనిపించి ఉండచ్చు. ఓహో, ఏం చెపుతుంటారు అంటే కంప్యూటర్ సంబంధించిన ప్రాథమిక అవగాహన, ఉత్పాదక సామర్ధ్యం పెంపుదల, భద్రత, ప్రైవసీ లాంటివి అడ్మినిస్ట్రేషన్, కంటెంట్ మానేజ్మెంట్ లాంటివి చాలా ఉంటాయి ఎవరైన నేర్చుకోవడానికి కానీ చాలా మంది ఎమ్మెస్సాఫీస్ మాత్రం నేర్చుకుని అది పూర్తిగా ప్రాక్టీస్ చేయరని చెప్పాను. ఐతే నాకు క్లాసు చెప్తారా. మేం హాస్పిటల్లో స్టాఫుకి అప్పచెప్తాం కానీ ఇదివరకట్లో చాలా హాస్పిటల్సులో కొంత మంది ఫ్రాడ్ చేసినా దొరక్కుండా ఛేసారు. మా హాస్పిటల్లో మేనేజ్మెంట్ ఎలా చెయ్యాలో నేర్పండన్నారు. సరే కానీ నేను ఉదయం ఐదుగంటలకి మాత్రమే చెపుతాను. ఆరింటికల్లా షాపు తెరవాలి. ఉదయం పూట వాకింగుకి వెళ్ళేవాళ్ళకి అప్పుడే కొనుక్కునే అలవాటైంది. మీ కోసం ఆరున్నరకి తెరుస్తాను. మీ ఆసక్తి చూసి తప్ప డబ్బుకోసం కాదు అని నేను చెప్పిన ఫీజు ఇవ్వడానికి ఒప్పుకున్నారు.
నిజంగా పట్టుదల ఉన్నావిడ. నేను ఎప్పుడూ క్లాసంటే నెలలో ఒక్క సెలవూ ఉండదు. ఐదంటే ఐదునిమిషాల తక్కువ ఐదింటికే డోర్ బెల్ మోగిస్తాను. కంప్యూటర్ ఆన్‍లో ఉండాలి. ఇదిగో వస్తున్నా అని వినబడకూడదు అని బోలెడు కండిషన్లు చెప్పాను. నిజంగానే ఆవిడ అలానే రడీగా ఉండేది. ఆయన కూడా క్లాసుకొస్తారని చెప్పారు కాని ఆయన పాపం లేవలేకపోయేవారు. తెల్లవారుఝామున మూడింటికొచ్చారు. రాత్రి భోజనం చేయలేదు. అని చెప్పేవారు. ఇద్దరూ కష్టజీవులే. తమదంటూ ఒక హాస్పిటల్ ఉండాలి అన్న తపన. కానీ చాలా సార్లు వాళ్ళ పనితీరు చూస్తుంటే రోజుకి పద్దెనిమిది గంటలు పనిచేస్తున్నానన్న నా గర్వం పోయింది. ఇలా ఐతే మీ ఆరోగ్యం ఎలా అని అడిగితే డాక్టర్లకి ఇది తప్పదు అని నవ్వేసేదావిడ. ఒకోసారి నిద్రచాలక క్లాసులో కళ్ళనుంచి నీళ్ళు కారుతుండేవి. జాలేసేది. ఆరోజు తేలికపాటి విషయాల మీద దృష్టి పెట్టి చెప్పేవాణ్ణి. నేను నేర్పే విధానం నచ్చి ఒక నెల క్లాసు నాలుగునెలలకి పెంచారు. ఆయనకి సందేహం వచ్చింది ఇంతేవుంది నేర్చుకోవడానికని. ఓ రోజు కనాకష్టం మీద వచ్చి నాకు ఫొటోలు స్టూడెంట్లకీ ప్రొఫెసర్లకీ పంపడం కష్టం అవుతోంది. ట్రాన్స్‌ఫర్ రోజైనా తరగట్లేదంటే నేను చెప్పిన పరిష్కారం ఆయన ఆశ్చర్యచకితుణ్ణి చేసింది. నిమిషాల్లొ వెళ్ళిపోయాయి. ఇదంతా ఒకెత్తు హాస్పిటల్ రోజువారీ నిర్వహణకి సంబంధించిన అనేక విషయాలు చర్చించి అవి కంప్యూటర్లో ఎలా అమలుపరచాలో చెపుతూ ఉండేవాణ్ణి. నాకు వృత్తిపరంగా ఇవన్నీ టీం తరపున చెప్పించడమ్ వెబినార్ల ద్వారా మామూలే కానీ నేను స్వయంగా చెప్పేవాణ్ణి కాదు. ఐతే నేనే చెప్పడం వల్ల ఏదడిగినా తడుంకోకుండా వెంటనే చెప్పేయడం వల్ల వాళ్ళకి చాలా మేలైంది. నేనూ చాలా నేర్చుకున్నాను. నా సంపాదన గురించి అడిగితే ఇండియాలో పేరుమోసిన న్యూరో సర్జన్ని మించి నిమిషాల లెక్కన ఇస్తారంటే ఆవిడకి షాక్. అంత డబ్బేం చేసుకుంటారంటే దానం చేస్తుంటాను. ఇంటి దగ్గర ఉండి పనిచేసే ప్లాట్‌ఫాం ఒకటి నిర్మాణం చేయడానికి ఐదొందల కోట్లు ఖర్చవుతుంది. అంత దాకా సంపాదించి తర్వాత యోగ పరిశోధన కోసం ఇవన్నీ ఆపేస్తానని చెపుతుండేవాణ్ణి.